Sahats honi izena adarretatik datorkio, bere gainalde zabaletik adarrak malko-tanta moduan erortzen direla ematen baitu, lur edo ibaien gainaldera iristen direlarik. Salix izena erromatarrek erabili zuten lehenengoz eta zeltatik omen dator, "sal" hitzak hurbil eta "lis" hitzak ura esan nahi baitute, hau da, uretatik hurbil bizi den zuhaitza. Bere izen espezifikoa, "babylonica", modu okerrean jarri zitzaion, egun frogatu baita Babilonian ez zegoela horrelako alerik.

Bere itxura melankolikoak, jardin guztietako erregea bilakatu du eta askoren inspirazioaren iturri izan da. Kontakizun askotan aurki daiteke, tristuraren pertsonifikazio modura. Euskal literaturan ere "Ahatetxoa eta sahats negartia" obran aurki dezakegu. 

Sahats negartia oso azkar hazten da baina biziraupen motza du, 40-50 urtekoa.

Zuhaitz hostoerorkorra dugu, 8-12 metroko altuera duena (nahiz eta 26 metrokoak ere ezagutzen diren). Adar meheak ditu, malguak, luzeak eta lurreraino zintzilik luzatzen direnak, berde-hori koloreko milaka hostoz estalirik daudenak. Enborra, bihurria eta zabala da, batzuetan okertua egoten da, eta azal gogorra eta zartatua izaten du, kafe kolorekoa.

Hostoak erorkorrak dira, adartxoetan txandakatuak, sinpleak, lantzeolatuak eta 8-16 cm-koak. Ertz zerraduna dute. Gainaldetik, berde ilunak dira, eta, azpialdean, berde argiak eta glaukoak. Nerbiazio sakona eta argia dute. Kolore berde-horixka ematen diote zuhaitzari urteko adaxka gazteek. Udazkenean horitu egiten dira, sahatsek itxura urreztatua hartzen dutelarik.

Sahats negartia, sahats guztiak bezala, dioikoa da, hau da, ale ar eta emeak bereizirik agertzen dira. Sahatsen lore mota amentua da, baina gainontzeko amentuak ez bezala, hauek intsektuen bidezko polinizaziora moldaturik daude. Amentu motzak dituzte, terminalak, eta hostoen antzeko pedunkulu berdeetatik aurrera daratzen direnak.  

Lore estaminatu arrak 1,8-3 x 0,5-1 cm-koak dira, 2-10 estamin dituzte, guruin nektarifero batez lagundurik doazenak. Anterak arroxa kolorekoak dira muturrean baina naranja kolorea hartzen dute lorea irekitzean. Bi gelaxka dituzte, longitudinalki zabaltzen direnak. Filakentuak filiformeak dira, hori argiak eta orokorrean pubeszenteak.

Lore pistilatuak 1,5-2,5 x 0,5 cm-koak dira eta obario bakar batez osaturik daude, nektar guruin txiki batez lagundurik doana. Obarioan bi lobuluko estiloa eta obulu ugari daude.

Fruituak, amentu emea zenetik agertzen dira multzokatuta. Kapsula motakoak dira eta 2- 4 balben bidez irekitzen dira. Hori-marroi kolorekoak dira, estuak eta forma konikokoak, 3-4 cm luze direnak eta orokorrean, glabroak. Hazi txiki asko dituzte barruan, itxura kotoitsukoak.

Sahats negartia jatorriz Asiako espeziea da, eta bertan landare inbasorea izatera irits daiteke. Europarantza Erdi Aroan pasa zela uste da eta gure kontinentean lehen aldiz 1692. urtean dago dataturik. Europan, Euskal Herrian barne, ezinbesteko zuhaitz ornamental bilakatu da, bereziki ibai ertzetan.