Boletus hau jangarri ona izan arren, zenbait perretxikozalek bota egiten dute ukitzean edo ebakitzean mami zuria urdindu egiten delako. Onddo honek perretxikoa udazkenaren hasieran sortzen du, hostozabalen eta koniferoen azpian. Txapelak eta hankak oso forma ezberdina ager dezakete; txapela esferaerdi edota ganbil-zabal forma izan dezake, eta hankak klabiforme eta zilindro forma. Txapelak gaztaina koloreko tonuak ditu, hankak berriz, kolore argiagoa izaten du. Hodiak adnatuak dira eta hori-zurixkak edo oliba kolorekoak.
Txapelaren diametroa 3-15 cm-koa da. Formari dagokionez, oso aldakorra da, esferaerdi formatik ganbil zabalera. Kutikula leuna da, eguraldi hezea denean likatsua. Kolore aldakorra agertu arren, beti gaztaina-tonuen artekoa da. Normalean, oso zaila da txapela mamitik askatzea.
Hanka oso aldakorra da, 4-12 x 1-3 cm-ko tamaina du, eta klabiforme eta zilindro arteko forma dauka. Txapela baino kolore argiagoa izaten du, maiz horiz lausotua eta saihetsak ilunagoak. Hodien inguruan kolore zurixka du.
Ia zuria da, ebakitzean pixka bat urdintzen dena. Usain atsegina du, eta zapore geza eta fina, oso atsegina.
Jalkinean oliba-marroi kolorea izaten dute eta 11-15 x 4,5-6 μm-ko tamaina dute esporek.
Hostozabalen eta koniferoen azpian agertzen da.
Udazkenaren hasieran ateratzen da, baina abuztuan ere topatu izan da.
Jangarri ona da.
Mamia urdintzea da onddo arrea besteetatik bereizteko ezaugarri nagusia.