Koniferoen azpian irteten den espeziea dugu honako hau. Bere ezaugarri bereziena duen kloro usaia da. Usai honek atzera botatzen duenez, eta bere tamaina txikia denez, ez da batere erakargarria eta ez dago argi bere jateko balioa zein den.
Txapelaren zabalera 1-2 cm tartekoa izaten da, kanpai formakoa eta unbonatua heldutan. Gainazala lisoa, gardena eta ildaskatua izaten du, kolorearen aldetik gris-marroia izaten dena. Txapelaren ertzak, ostera, izurrak izaten ditu.
<p>4-6 cm-ko altuera eta 1-2 mm-ko lodiera izaten du. Zuzen edo kurbatua izan daiteke eta hauskorra, zilindro-itxurakoa eta hutsa izaten da. Pileoaren kolore berekoa izaten da, nahiz eta goiko zatia argiagoa izaten den.</p>
Orri zabalez osatutako himenioforoa dauka. Gris kolorekoak izaten dira eta luparen azpian ikusiz gero gorri ilun edo marroi koloreko puntuak bereizten dira sarri. Ertza ere marroi gorri ilunekoa izaten da.
Mamia mehea eta gris kolorekoa izaten da eta kloro usaina izaten du. Zapore aldetik leuna da.
8-11 x 4-6 µm tarteko esporak izaten ditu. Leunak eta eliptikoak (ia zilindrikoak).
Ingurune umeletan ageri ohi da. Sakabanatuta edo multzokatuta koniferoen azpian, zuhaitz hauetatik eroritako orratzen artean. Bereziki <em>Pinus radiata</em> eta <em>Pinus muricata</em> koniferoen azpian.
Ez da ezaguna onddo honen jateko balioa, alde batetik, kloro usaiak atzera botatzen duelako eta, bestetik, onddoak berak daukan tamaina txikia delako.
Bi espezie hauen arteko ezberdintasuna mikroskopikoa da. Izan ere, kleirozistidoak dira bi espezie hauen artean dagoen ezberdintasun bakarra. <em>Mycena capilaripes-</em>en kleirozistidoak leunak diren bitartean, <em>Micena olivaceomarginata</em>-ren kleirozistidoak era askotakoak izan daitezke.