Espezie honen zapore mingotsa dela eta, latineko “fel” (bilis)-etik datorkio bere izena. Onddo honen kanpoko koloreak nahiz mamiarenak Boletus edulisen antza du. Perretxikozale askok Boletus arrunta delakoan etxera eraman eta jaterakoan, bere zapore mingotsa dela eta ustekabeko ederra hartzen dute. Izan ere ale bakar batek beste guztien zaporea aldatzen du, platerkada guztiz hondatuz. Jangarria den beste espezie batekin ez nahasteko beharrezkoa da bere ezaugarri morfologikoetan eta kolorean arreta jartzea.

Artikuluari buruz Egilea: Sorrera: 2012/02/17 Azken eguneraketa: 2012/02/17 Bisita-kopurua: 1530 Motzean Taxonomia Dibisioa: Basidiomycota Klasea: Basidiomycetes Ordena: Boletales Familia: Boletaceae Deskribatzailea: (Bull.) P. Karst. (1881) Sinonimoak Boletus alutarius Boletus felleus Tylopilus alutarius Ekologia Mikorrizikoa Jateko balioa Baliogabea Perretxiko-garaia Perretxikorik ez Perretxikoak bai

Makromorfologia

Pileoa

Txapelak 6-15 cm-ko diametroa du, eta hasieran hemisferikoa izan arren, gero ganbildu egiten da, eta azkenik laua bihurtzen da. Kutikula matea eta lehorra da. Hori-arre kolorea hartzen du, batzuetan besteetan baino argiagoa da. Giro lehorrean zartatu egiten da.

Estipea

Hanka zilindrikoa (15x15cm) eta klabiformea da, oinaldea erraboilduna. Okre horixkatik arrerako koloreak hartzen ditu, sarea berriz marroi iluna da. Sarea lodia eta zakarra da, eta belztu egiten da zahartzen denean.

Mamia

Mamia trinkoa eta zuria da, aireak ukitu arren kolorez aldatzen ez dena. Ez du usainik, baina zapore oso mikatza du.

Mikromorfologia

Esporak

Tylopilus generoaren ezaugarri nagusia esporen kolorea da. Okre-arrosak dira eta  heltzean kolore berdinez tindatzen dituzte hodiak. 12-16 x 4-5 μm-koak dira.

Ekologia

Habitata

Koniferoen eta hostozabalen basoetan ateratzen da, lurzoru azidoetan. 

Perretxiko-garaia

Udaratik udazken bukaera arte aurkitu daiteke.

Jateko balioa

Erabat mingotsa da perretxiko hau.