Europako goi-mendietako landarea dugu hau, bere izen espezifikoak (alpinus) dioen modura eta Euskal Herrian ere zenbait mendilerrotan aurki daitezke populazio txikiak. Bere itxura polita dela eta mendizale askok jaso dute urteetan zehar eta momentu honetan 'Bakana' bezala sailkaturik dago EAEko Espezie Mehatxatuen Zerrenda Gorrian.
Landare iraunkorra dugu, 5-20 cm-ko zurtoin tenteak garatzen dituena. Zurtoina pubeszentea edo artiletsua da. Hosto luzez osaturiko hosto-erroseta bat izaten du eta zurtoinek ez dute adarrik izaten baina bai, ordea, lantza formako zenbait hosto txandakatu.
Hostoak osoak dira. Oinarri aldekoak eta beheko kaulinarrak espatulatuak dira, ia eliptikoak, eta estutu egiten dira peziolo zabal bat eratuz. Erdialdeko eta goiko gostoak oblongo-lantzeolatuak dira eta ez dute peziolorik. Hosto kaulinarrak modu txandakatuan kokatzen dira zurtoinean.
Loreak, kapitulu motako infloreszentziatan batzen dira. Kapitulu hauek 35-40 mm-ko diametroa dute eta kapitulu batarra garatzen da zurtoinen puntan. Inbolukruaren brakteak bi hilera berdinetan kokatzen dira, mutur zorrotza dute eta ertz ziliatua.
Errezeptakulua laua da edo ganbila eta honen gainean loreak kokatzen dira: kanpoaldean ligulatuak (emeak edo antzuak) kokatzen dira, more-urdin koloreko 20-40 lore; barrualdean haldiz tubularrak (hermafroditak) eta hori kolorekoak.
Fruitua akenio oblongo bat da, zertxobait konprimaturik egoten dena. Ilez eratutako kardilauna izaten du, bat edo bi hileratan kokatzen direnak, 6 mm-rainokoak eta hori kolorekoak.
Europako goi-mendietan bizi da. Euskal Herriko zenbait kareharrizko mendilerrotan aurki daitezke populazio txikiak, batez ere Bizkaian (Mugarra, Udalaitz eta Anboto mendietan) eta Gipuzkoan (Udalaitz mendian). Arabari dagokionez, hegoaldeko mendi tontorretan populazio txiki batzuk ere badaude (Kodes, Zerbera, Palomares, Ioar, Errezil, Lahoz, San Tirso, Kostalera eta Leron mendietan). Nafarroa eta Iparraldean ere badira zenbait populazio (Orhi, Gora, Otsogorrigaina, Berrendi, Ezkaurre, Lapazarra, Bimbalet eta Larra mendietan).
Gailurretan, larre harritsuetan eta haitz arteketan hazten da landarea, kareharri gainean, 800-1400 metro altueran. Gutxi nitrifikatutako eremu eguzkitsuak ditu gustuko.
Uda betean loratzen da, ekainetik irailera bitartean, eta fruituak udazkenaren hasieran heltzen dira.
Landare polit hau 'Bakana' bezala sailkaturik dago EAEko Espezie Mehatxatuen Zerrenda Gorrian. Arrisku faktorerik handiena oso populazio txikiak eta banako gutxi izatea da. Euskal Herri osoan populazioak aurki badaitezke ere, oso gutxi ezagutzen dira. Mendizale askok landarearen lore ederrak hartu eta lore-sorta txikiak egiten dituzte, ez dakitelako zein arriskutsua den hori landarearentzat.