Zuhaitza fanerofito perennea, arre argi kolorekoa eta biziraupen altukoa da, ale batzuk 1000 urteetara iritsiz. Erretxinaduna da eta zedro zuraren antzekoa den usaia askatzen du. Espezie honek hainbat aldaerei egiten die erreferentzia, baina uste da soilik C. sempervirens subsp. horizontalis aldaera dela naturan jatorria duena, beraz, aintzakotzat hartu behar den taxon bakarra da. Kretan du jatorria eta Turkia eta Iran iparraldean ustez basatiak diren populazioak ezagutzen dira, kalteberan daudenak.

Hosto iraunkorreko zuhaitza da, 30 m-ko altuerara iritsi daitekeena. Enborra zuzena, lodia eta metro bateko diametrora heldu daiteke. Kortexa hasieran mehea, leuna eta grisa da eta garatzean gris arrea eta longitudinalki pitzatua. Adarrak biribildu edo kuadrangeluarrak dira, plano bat baino gehiagorekin. Kolore berde ilunekoak dira eta nabarmenki goratzen direnak, gazteak gorrixkak eta helduak leun eta hostoz estaliak. Sustraiak oso garatuak dira eta sistema sekundarioa horizontala, gainazalekoa eta luzea denez, lurzoruari estuki ainguratzen da. Adaburua dentsitatea aldakorrekoa da. Hazkuntza azkarra du lehen 60-80 urteetan zehar.

Hostoak 2-5 mm luzerako eskama antzekoak dira eta lau planoetan antolatzen dira adartxoetan. Albo adasketako hostoak 0,5-1 mm bitartekoak dira. Berde ilun kolorekoak dira, ez dira glaukoak eta alde abaxialean ildaskatuak baina glandula gabekoak dira. Hosto gazteak oposatu dekusatuak, dekurrenteak eta erpin triangeluar, zorrotz eta askekoak dira. Hazten ari diren adarretako hostoen oina dekurrentea da. Azken ordenako adarretako hostoak oposatu dekusatuak, oin ezkutu eta dekurrentedunak eta agerian dagoen zatia eskuamiformea, kamutsa eta zerratua da.

Loreak monoikoak dira eta adar motzetan hazten dira. Arrak zilindrikoak, oboideak eta horiak dira, 4-8 mm-koak, eta ardatz nagusiaren inguruan esporofiloak garatzen dira,  bakoitza hiru polen-zakuz osatua egonez. Kono emeak edo estrobiloak berdeak dira gaztetan eta arre-grisexkak fruituan, 2-3 cm-ko diametrokoak eta bakarka edo 8-14 eskataz osatutako talde txikietan agertu daitezke. Estrobiloa mukronatuak dauden ezkata poligonalez osatuak daude Eskatak poligonalak eta mukronatuak dira eta helikoidalki kokatzen dira estrobiloan. Eskata bakoitzak 8-20 hazi txiki emankor eramango ditu, haziek hegal aztarna bat izanik.

Fruitua galbulua edo zurezko fruktifikazio dehiszentea da, 2-3 cm-koa. Borobilak eta testura zurkarakoak dira. Garatu gabeak berdeak eta trinkoak dira, helduak aldiz grisak dira. Haziak errazago barreiatzearren beraien artean banatuak daude. Haziak konoetan kokatzen dira eta ernatu arteko iraunkortasun handia dute.

Eskualde mediterraneo hego-ekialdeko mendi ia lehorretan du jatorria (Iran iparraldea, Libano, Siria, Txipre, Kreta, Egeo irlak, Grezia hegoaldea, Tunez eta Maroko). Gaur egungo banaketa zabala da baina oso banatuta dago, murrriztua eta populazio edo ale urri hoiek erregresioan daude. Gaur egungo populazioak, orain bi-hiru mila urte zabalak ziren masen erlikiak direla kontsideratzen da.

Espainian erregistro handiena Alikanten aurkitzen da, nahiz eta orokorrean oso gutxi azaltzen diren.

Euskal Herrian Nafarroaren hego-ekialdean dugu erregistro bakarra.