Perretxiko arrunta eta preziatua da Frantziako hego-mendebaldean. Hego Euskal Herrian aldiz ez da jaten, bertako pinudietan ez baita hain arrunta. Udazken amaieratik lehenengo izozteak iritsi arte aurki daiteke. Jangarri ona da baina kontuz ibiltzekoa, erraza baita Cortinarius splendens eta Amanita phaloides espezie hilgarriekin nahastea.

Artikuluari buruz Egilea: Antton Alberdi Sorrera: 2011/12/04 Azken eguneraketa: 2013/04/04 Bisita-kopurua: 1400 Motzean Taxonomia Dibisioa: Basidiomycota Klasea: Agaricomycetes Ordena: Agaricales Familia: Tricholomataceae Deskribatzailea: (L.) P. Kumm (1871) Sinonimoak Tricholoma flavovirens Ekologia Mikorrizikoa Jateko balioa Toxikoa Perretxiko-garaia Perretxikorik ez Perretxikoak bai

Makromorfologia

Pileoa

6-12 cm-ko diametrokoa. Hasieran ganbila da eta gero zapaldua. Kutikulak hondoa sufre-hori kolorekoa du, gainean ezkata arre-oliba edo marroixka ugarirekin.

Estipea

Zilindrikoa, luzeera eta lodiera aldakorrekoa sustratuaren arabera, zuntzezkoa, horia eta orban arreekin zipriztindua.

Orriak

Orriak zabalak dira, estipetik askeak eta horiak.

Mamia

Trinkoa, zurixka eta horiz tintatua, irin usain ahula eta zapore atsegina.

Mikromorfologia

Esporak

Leunak, hialinoak, eliptikoak eta 5,5 - 8,5 x 4 – 5,5 mikrakoak. Espora-jalkina zuria da.

Ekologia

Habitata

Udazkenaren amaieran ateratzen da silizedun lurretan; koniferoen azpian gehienetan, eta hosotozabalen azpian gutxitan.

Perretxiko-garaia

Udazken erdialdetik negu hasierara bitartean garatzen ditu perretxikoak espezie honek.

Jateko balioa

Duela urte batzuk arte jangarritzat jotzen zen arren, egun, ez jatea gomendatzen da, intoxikazioak sortzen baititu.