Egun hauetan "Antartika, 100 urtez ikertzen eta esploratzen" hitzaldi-zikloa, erakusketa eta mendi-irteera antolatu ditugu EHUko Letren Fakultateko Geografia Departamentutik, hori dela eta, ostiral-larunbat bitartean Europako Tontorretara egin genuen mendi-irteera interesgarriaz mintzatuko naiz.

Europako Tontorrak bakanduta eta berezko entitate geografikoa duten mazizo menditarra dira, kantabriar banalerrotik iparraldera aurkitzen direnak, kostaldetik 20 kilometro eskasera. Harrizko mendi-puska itzel hau, La Peña deitua, Kantabriar Mendilerroaren barneko berezitasun geografiko garrantzitsua da.

Mendikateko garaierarik altuena Torrecerredo da, 2.648 metrorekin, mendi tontor eta haran sakonen arteko desnibela izugarria delarik, kasu batzuetan 2.300 metrotara ere irits daitekeelarik. Hortaz, Europako Tontorretan, goi mendiak kantabriar-kate osoko adierazpen gorena hartzen du; bertako altuera, bolumen, fisiografia, paisaia eta aniztasun geografikoagatik, Europa hegomendebaldeko goi mendi atlantiarraren erakuslerik onena delarik.

Europako Tontorren osotasunak 500 km²-ko azalera hartzen du, 15 kilometroko garapen latitudinal eta 35 kilometroko garapen longitudinalarekin. Gainera, hidrografi-sare sakonak eraginda, hiru mazizo argi bereiz daitezke: Mendebaldeko Mazizoa (Cornión), Erdialdekoa (Los Urrieles) eta Ekialdekoa (Ándara).

Gure kasuan, Erdialdeko Mazizoan geldituko gara, bertan burutu baitugu mendi-irteera. Fuente Dé-ko kablean igo eta behatoki ikusgarri honetatik (ikus 1. argazkia) Alivarantz joan ginen, bertatik Duje ibaiaren harana zeharkatuz Sotreseko herrira arte. Bertan gaua igaro ostean, hurrengo egunean (larunbatean), Pandebano leporantz igo ginen, baina eguraldi petralaren eraginez, Bulneseko herritxo isolatura jaitsi eta izen bereko arroiletik Puente Poncebosera jaitsi ginen.

Hala ere, bide guztian zehar erliebe forma berezi eta interesgarriak ikusteko parada izan genuen, eta ondorengo argazkietan horietako batzuk ezagutzera emateko aprobetxatuko dut.