Eskualde mediterranearreko astigarra dugu hau, Euskal Herrian oso arrunta ez dena. Nahiko ugaria da Montpellier inguruan eta hori dela eta, Montpellierreko astigarra ere deitua da. Gainontzeko astigarretatik bereizten dituen hiru lobulutako hostoak ditu eta udazkenean kolore gorri deigarriak hartzen dituzte hauek.

Tamaina erdiko zuhaitz hostoerorkor hau oso adarkatuta egoten da eta 10-15 metroko altuera hartzera iris daiteke. Enborrak 75 cm-rainoko diametroa du eta azal leun eta gris iluna zuhaitz gazteetan, baina zartatua eta ezkatatsua alerik zaharrenetan.

3-6 x  3-7 cm-ko hostoak ditu, peziolo handiekin  (2-5 cm-koak) eta hauek maiz kolore gorrixka hartzen dute. Erraza da beste astigarretatik bereiztea, honen hostoak hiru lobulu nabaritan zatituta baitaude. Itxuraz, koriazeoak dira, glabroak azpialdetik eta disdiratsuak gainekaldetik. Kolore berde iluna dute eta ertz leuna.

Lore berde-horixkak ematen ditu korinbo motako infloreszentziatan taldekatzen direnak. Korinbo hauek tenteak dira hasieran baina 2-3 cm-ko luzera lortzean dilindariak bilakatzen dira, pedizelo handiekin. Loreen estaminak disko nektariferoaren barneko ertzean txertatuta daude.

Samara motako fruituak ematen dituzte, hego konbergente edo ia paraleloekin. Samara hauek 2-3 cm-ko luzera izaten dute eta oinarri (nukula) borobildua dute.

Espezie honek Mediterraneo aldean du jatorria eta itsaso honen kostaldetik zabalduz joan da egun duen banaketa lortu arte: mendebaldetik Marokotik Portugalera; ekialdetik Siria, Libano, Turkia eta Palestina; eta iparraldetik Frantziako Jura eta Alemaniako Eifel mendietan.