Txilar lauhostoa zohikaztegietan hazten den txilarra dugu. Zuhaixka honek lore ugari izaten ditu adarren muturrean eta launaka multzokatzen diren hosto txikiak, espezieari izena ematen diotenak. Europako ipar-mendebaldean zehar zabaldurik dago.
Tamaina txikiko zuhaixka da, normalean ez baititu 45 cm-ak gainditzen. Bere adarrek sahiets nabarmenak dituzte. Adartxo hauek kolore gorrikoak dira eta ile luzeak izaten dituzte, guruintsuak.
Hostoak launaka multzokatuta agertzen dira bertiziloetan eta ezaugarri honek ematen dio, hain zuzen ere, izena landareari. Hostoek 3,5-8 x 0,6-1,5 mm neurtzen dituzte eta forma linearra dute, banda zurixka batekin azpialdean. Ertzean ile guruintsuak eta guruinik gabeak dituzte.
Loreak unbela motako infloreszentzia terminal batean multzokatzen dira. Infloreszentzia hauek lore asko izaten dituzte, 15 arte. Loreen brakteek ez dute inbolukrurik eta pedizelo iletsuak dituzte.
kalizak 3,5 mm-ko lau sepalo ditu. Sepaloak elkarren artean aske daude eta formaz oblongo-lantzeolatuak dira. Kolore purpura dute eta iletxo ez guruintsuak eta guruintsuak muturrean.
Korola 6-7,5 mm-koa da eta formaz urtzeolatu. Elkarren artean lotutako lau petaloz osaturik dago eta kolorez arrosa edo gorrixka da.
Androzeoak 8 estamin ditu diska nektarifero batean txertaturik eta anteren apendizeek forma triangeluarra dute. Ginezeoak goi-obarioa du, tetralokularra, guruintsua eta iletsua. Estiloak 5,5 mm ditu eta korolatik zertxobait nabarmentzen da.
Globo formako kapsula da txilar honen fruitua. Kapsula hau iletsua da eta hazi elipsoidal eta oboide ugari ditu bere baitan.
E. ciliarisek hosto eliptikoak edo lantzeolatuak ditu, ziliatuak eta zurixkak azpialdetik. Bere korola 8-10 mm-koa da eta loreak luku lateral oblongoetan multzokatzen dira.
Aldiz, E. tetralixek hosto linearrak ditu, zilio luze guruintsuz estaliak eta ertza erabat kiribildurik dutenak, hostoa guztiz estaliz. Infloreszentziak terminalak dira, nabarmenki unilateralak eta brakteola basalen inbolukrurik gabeak.
E. vagansek hosto linearrak ditu, ziliorik gabeak eta ertza erabat kiribildurik dutenak, hostoa guztiz estaliz. Infloreszentziak ez dira lateralak eta korola 2,5-3,5 mm-koa da.
Aldiz, E. tetralixek hosto linearrak ditu, zilio luze guruintsuz estaliak eta ertza erabat kiribildurik dutenak, hostoa guztiz estaliz. Infloreszentziak terminalak dira, nabarmenki unilateralak eta brakteola basalen inbolukrurik gabeak.
E. cinereak hostoak bertizilotan multzokaturik ditu, azpialdekoak erabat eliptikoak edo obatu-lantzeolatuak, galtzarbetako hostorik gabe. Gainera, infloreszentzia terminalak ditu.
Aldiz, E. tetralixek hosto linearrak ditu, zilio luze guruintsuz estaliak eta ertza erabat kiribildurik dutenak, hostoa guztiz estaliz. Infloreszentziak terminalak dira, nabarmenki unilateralak eta brakteola basalen inbolukrurik gabeak.
Europako ipar-mendebaldean zehar banaturik dago eta Iberiar Penintsulan ere ipar-mendebaldean da bereziki ugaria.
Zohikaztegietan eta txilardi oso hezeetan bizi da, zonalde silizeo edo oso azidoetan (pH=3-4,5). Itsas mailatik 1200 metrora aurki daiteke. Zonalde oso argitsuetan hazten da baina itzala ondo jasaten du. Tenperatura epelak behar ditu eta batik bat mendiguneetan aurkitzen da. Hala ere, ez ditu mugako tenperaturak jasaten.
Maiatzetik irailera loratzen da.