Biri-belarra Europa mendebalde eta hegoaldean endemikoa den landarea da. Hostoetan oso bereizgarriak diren orbain zuriak ditu, eta landareak dituen hainbat konposaturengatik sendabelar modura oso erabilia den landarea da.
Landare hemikriptofitoa da. Hau da, landarearen zati aereoa garai desfaboragarrietan urtero hiltzen da, baina zati bat lurretik oso gertu geratzen da (lurrean barneratuta gelditu gabe) eta bertan geratzen da hurrengo urtean berriro hazten den arte.
50x6 cm-ko hosto handi eta lantzeolatuak ditu, peziolo txiki bateruntz hurbiltzen diren einean fintzen direnak. Hostoak iletsuak dira, eta ile plurizelular eta glanduliferoz betea dago hostoaren azpialde zein gainekaldea. Honetaz gain, orbain zuri eta bereizgarriz beteta daude hostoak.
Loreak zima erako infloreszentzia brakteatutan agertzen dira, dentso eta iledunak direak. Kaliza lobulatua da eta 5 hortzez eratua dago, hortz bakoitzak kalizaren heren bat neurtzen duelarik. korola berriz gorri, urdin edo bioleta kolorekoa izan daiteke, lobururik gabekoa da eta barnealdean eraztun bat osatzen duen ile ilara bat du. Andozeoa 5 estaminez osatua dago, korola baino handiagoak ez direnak. Ginezeoa bestalde, obulu eta estilo batez osatua dago.
4x3 mm-ko fruitu lehor bat da; zuzena, oboidea, batzuetan ileduna eta oinaldean uzkurtzen dena.
Bi espezie hauek oso antzekoak dira. P. affinis-en hostoek peziolo handiagoa dute, eta hostoa peziolorutz hurbildu ahala pixkanaka estutu beharrean guztiz estutzen da bat-batean. Gainera, P. longifolia espezieak infloreszentzia dentso eta handiagoak ditu P. affinis-ek baino.
Europa mendebaldeko espezie endemikoa da, iparraldean Erresuma Batutik hasita hegoaldean Frantzia, Espainia eta Portugal biltzen dituena.
Nagusiki baso hostogalkorren geruza herbazeoetan agertzen da, 0-1600 metroko altitudean. Honetaz gain larre, itsaslabar eta ezpondetan agertzen da, beti ere toki itzaltsu eta ez oso beroetan. Hezetasun pixkateko lurrak behar ditu, eta 4,5-7,5 bitarteko pH-tan hazten da, nitrogenoz askoko lurretan. Izan ere, Biri-belarra mineraletan aberatsak diren lurren indikatzailea da.
Udaberrian loratzen da, Apiriletik Uztailera.
Landare hau sendabelar modura oso erabilia da, besteak beste beherakoaren aurka, hemorroideen aurka, zikatrizante edota diuretiko modura. Baina kontu handiz erabili beharreko landarea da, izan ere hepatoxiko eta kantzerigenoak diren alkaloide batzuk ditu; beraz, landare honen erabilera kontrolatu eta etendun bat egin behar da.
Apaingarri bezala ere erabiltzen da, zenbait parke eta jardinetan landatuz.
Pulmonario longifoliae-Quercion roboris komunitateko espezie bereizgarria da biri-belarra, eta bertan Dryopteris aemula, Dryopteris corleyi, Epipactis phyllanthes, Hypericum androsaemum eta Phyllitis scolopendrium espezieekin batera agertzen da, besteak beste. Trifolio-Geranietea sanguinei klaseko komunitateetan ere agertzen da, Agrimonia eupatoria, Aquilegia vulgaris, Arabis glabra, Arabis turrita, Astragalus glycyphyllos, Campanuda rapunculus, Clinopodium vulgare, Hieracium laeviagatum, Hieracium umbellatum, Hypericum perforatum, Laserpitium latifolium, Lathyrus latifolius, Lathyrus niger, Origanum vulgare, Teucrium scorodonia, Vicia charca, Vicia sepium, Vicia tenuifolia eta Viola hirta espezieekin batera.