Arantzarik gabeko zuhaixka da. Adarrak berdeak ditu eta lore hori txiki ugari luku erako infloreszentzietan. Klima mediterranearretan hazten da eta tokian tokiko erabilerak eman zaizkio. Euskal Herrian oso populazio gutxi daudenez, ez da oso erabilia izan, baina Iberiar penintsularen hegoaldeko hainbat tokitan hilezkortasunaren sekretua gordetzen duen landarea kontsideratua izan da. Mitoak esaten duen bezela, sustrai sakonenaren puntan dagon erraboiltxo batean dago hilezkorra izatearen gakoa. Bestelako erabileren artean, ogia egiteko labeak berotzeko eta erratzak egiteko erabili izan da.

2-3 metro lortzen dituen zuhaixka da. Adarrak luzeak, oso malguak, ihi formakoak eta ilegabeak dira, eta tenteak edo igokariak izan daitezke. Kolore berde ilun gisaxka du eta arantzagabea da.

Hostoak bakunak eta txandakatuta dira. Tamainaz oso txikiak dira (1 cm) eta zetakarak edo ilaundunak dira. Forma linear lantzeolatua dute eta erorkorrak dira, oso goiz erortzen dira.

Horiak eta oso txikiak dira (5-8 mm), eta 8-15naka alboko luku erako infloreszentzia trinkoetan bilduta daude. Kaliza txikia eta berdea da, eta bi ezpainez osatuta dago; goiko ezpainak bi gingil obal eta zorrotz ditu eta azpikoak hiru hortz luze. Korola orokorrean horia bada ere, noizean behin txuria izan daiteke. Monoadelfikoa da eta estilo harikara eta okertua du.

Globo formakoa edo forma oboidea dituzten lekak dira. 7,5-12 x 5-8 mm-koak dira, mukrio bat dute puntan eta azala lasto kolorekoa eta leuna da. Partzialki deisdenteak dira eta barnean hazi bat izaten dute, kasu gutxi batzuetan bi ere aurkitu daitezke. Hazia, fruituaren barnean aske dago eta fruitua mugitzean lekaren pareta gogorraren kontra jotzean soinua ateratzen du. Haziak elipsoidalak (3,5-5 x 5-8 mm) dira eta azal leuna eta berde ilunekoa dute.

Iberiar penintsulan eta Afrikako iparraldetik zehar hedatzen den espeziea da, klima mediterranearrari lotuta. Euskal Herrian soilik Nafarroako hegoaldeko muturrean topatzen da, Ebroko haranean barrena.