Zumar hostozabala (U. glabra)  Ulmus generoko hostorik handieneko zuhaitza da. Glabra hitzak latinez leuna esan nahi du, gainontzekoak baino enbor azal leunagoa duela adieraziz. Altitude handiagoetara igotzen da bere ahaideekin konparatzen badugu, esaterako U. minor-ekin. Hosto erorkorreko baso hezeetan hazten da, batez ere ibai bazter eta trokarteetan. Eskualde Eurosiberiarrean banatzen da, Asiako mendebaldeania eta Europa guztian. Espezie honen banaketa globalaren hego-mendebaldeko muga Iberiar Penintsula da, eta uste da hau dela bere jatorria, izan ere datu paleobotanikoek adierazten dutenez Tertziariotik du presentzia bertan (Rossignoli & Génova, 2003).

Altuera handiko zuhaitza da, 40 m-raino iritsi daideke. Adaburua zabala da, obalatua. Gaztetan obala eliptikoa eta heldutasunean borobilduagoa bilakatzen da. Enborra zartatua, suberosoa eta marroi-gris kolorekoa da eta U. minor-en baino fibrotsuagoa.

Hosto erorkorreko zuhaitza da. Hosto bakun handiak ditu 8-17 cm luzeerakoak. Akuminatuak, eliptikoak eta ilaundunak dira, baina azpialdea ilegabea edo ile mototsekin nerbio galtzarbetan. Kolore berde ilunekoak dira, baina azpialdea argiagoa izaten da. Ertza eskabridoa eta bitan zerratua dute, hortz bereiziekin. Oina nabarmenki asimetrikoa da, izan ere hosto oineko gingil biribildua kandua bezain luzea edo gehiago da. Beste ezaugarri bereizgarria apizea trikuspidatua da. Hostoen antolamendua txandakatua da. 14-20 nerbio pare izaten ditu, paraleloak, pinatuak eta nabariak direnak. Pezioloak iletsuak dira. Periantoa 4-5 loburu berdinez osatua dago. Loburuluek 6 mm-torainoko luzera dute eta estipulak lateralak eta erorkorrak dira.

Loreak hermafroditak dira eta hostoen aurretik garatzen dira. Inflorenszentzia biribildu ia eserietan antoltzen dira, 10-20 lore-multzo dentsoak osatuz. Periantoa monoklamideoa da ez baitu petalorik. Ginezioa bikarpelarra da eta androzeoan 4-5 kanpo estamin ditu. Kolore gorrixkakoak dira antenak eta gainontzeko atalak marroi-horixkak.

Samara da fruitua, 25 mm artekoa eta hegal zabal, ziliatu gabea eta fina du. Obalatua da eta punta muxarratua du, baina muxarra ez da erdian kokatuta dagoen hazira iristen. Gaztea denean kolore berde argia du eta erdian kokatua dagoen haziak kolore marroia, eta heltzean samara marroi-horia bilakatzen da.

Europako hainbat herrietan eta Asiako mendebaldean du banaketa, baita Europako ipar-ekialdean eta eskualde mediterranearrean ere, nahiz eta urriagoa izan.

Espainian azken urteotan atzera egin du, izan ere espezie honek gune zabal eta dibertsoak behar ditu eta gero eta zailagoa zaio  beharrezko baldintza hauek aurkitzea. Gainera, grafiosia gaixotasunak asko murriztu du bere banaketa area.  Dentsitate handieneko guneek ia jarraia den zinta bat osatzen dute Iberiar penintsulan zehar; Kantauriar mendikateen ekialdetik hasi eta ekialdetiko Pirineoetatik hego-mendebalderantz luzatuz Zamora eskualderaino iristen da. Bertatik, hego-ekialdera jarraitu, mendikate katalan prelitoraletan murgildu eta Castelloneko Maestrazgo mendietara iristen da.

Euskal Herrian nagusiki isurialde kantauriarrean aurkitzen da, baina isurialde mediterraneoan ez da falta,  ibarbaso eta zumardietan parte hartzen baitu ibai handien ertzetan.