Bizi luzea eta garaiera altuak lortzen dituen konifero espezie bat da, 35 metrotako altuerak bataz beste, baina ale bakan batzutan 40 metroak ere lortu izan dira.Enborrak 2 metrotako diametroa lortzen du eta eitearen forma orokorrean triangeluarra izaten da. Hostoak azikuliformeak dira eta makroblastoetan zehar sakabanatuta eta brakioblastoetan faszikulaerako infloreszentziatan agertzen dira. Kolore berde-urdinxka izaten dutenez apaingarri gisa parke eta jardinetan askotan erabiltzen dira.Anemofiliaz kono emeak ernaldu eta bi urteren buruko tartean, pinaburu tenteak sortuko dira eta hegodun haziak askatuko dituzte anemokoriaren bidez barreiatzeko.Enborra zurgintzan preziatua da eta dituen olioengatik farmakologian oso erabilia da perfumeak eta esentziak egiteko.
35 metrorarteko altuera lor dezakeen koniferoa da, aleren batek 40 metro izatera ere ailegatu dela ikusi izan da. Enborraren diametroa 1,5-2 metro bitartekoa da eta zurgizen zuriagatik eta zurgiharren gorrixkagatik da oso preziatua. Eitea gaztetan konikoa bada ete heldu ahala forma trapezoidea har dezake. Adar horizontalak dituzte eta puntetan pixka bat goratuak dira.
Makroblastotan zehar agertzen diren hostoak bakarka agertzen dira eta 4 zm-ko luzerarate ailega daitezkeen bitartean, brakioblastoetan agertzen direnak, faszikulu erako infloreszentzietan antolatzen dira eta 1-3 zm bitarteko luzera izaten dute. Azikulak dira konifero hauen hostoak eta kolore berde-urdinxka badute ere, batzutan tonu zurixkak hartzen dituzte.
Ohikoa den bezela, konifero hau monoikoa da eta lore ar zein emeak ale berdinean topatuko dira.
Kono arrak kolore berde-horixka izango dute eta emeek aldiz berde-urdinxka. Konoak zilindrikoak eta bakartiak dira eta ernaltzerakoan pinaburuak sortuko dituzte.
Pinaburuak tenteak dira eta heldutasunean desegin egiten dira fruituak izango dituzten ezkatak askatuz. Formari dagokiola, doliiformeak izango dira eta 5-8 zm neurtzera ailegatuko dira.
Bertatik barreiatuko diren haziak egodunak dira.
Oso antzekoak diren arren, Cedrus libani var. brevifolia-ren azikulak laburragoak dira eta kono arrak haundiagoak.
Marokoko Atlas mendietakoa da jatorriz, eta Argeliako eta Marokoko mendietan aurkitzen da ere. Basogintzarako erabili izan da Europako mendebaldean, hori dela eta landaketaren bat egon daiteke. Gure lurrandean, hirietako parkeetan aurkitzen da apaingarri bezela.
Hori dela eta, Euskal Herriko banaketa mapan sakabanaketarik gabe agertuko da, bere ohizko habitatean ez baitago eta agertzekotan, landaketetan soilik agertzen delako.
Europan zeharreko banaketari dagokiola, Euskal Herrian pasatzen den bezela, bertako landare naturala ez da Maroko eta Argelia inguruetan izan ezik. Hala ere, Frantzian, iberiar penintsulan eta Ingalaterran landaketa dexente daude.
Ameriketako etxe zuriko jardinean ere espezie honen ale bat ere badago eta Carter presidenteak bere alaba Amyrentzat bertan jolasteko etxe bat egitea agindu zuen arbolak inongo minik jaso ez zezan baldintzarekin.
Mendi magaletan 1370 eta 2200 metro bitarteko altueretan agertzen den espeziea da. Beste koniferoak baino jasankorragoa da bero eta lehorte baldintzei, beraz klima beroagoetan ongi moldatzen den espeziea da.
Loreak iraila eta azaroa bitarte ateratzen ditu, aldiz fruituak hortik bi urteetara helduko dira.
Klima epeletako parke eta jardinetan apaingarri bezela landatzen diren zuhaitz espezieak dira, preziatuak dira hostoek kolore berde-urdinxka, hots, kolore glaukoa dutelako.
Laborantzan oso preziatua da egurraren konsistentziagatik, hots, oso iraunkorra den egurra delako. Lurzoru lehor eta leku beroei gainontzeko koniferoak baino hobe egokitzen zaionez, laborantzan maiz erabiltzen da baita ere.
Gainera, dituen olioengatik, Farmazian eta lurringintzan oso erabilia da perfume eta esntziak egiteko.
Bera bakarrik basoak osatzen agertu badaiteke ere, normalean Abies numidica, Juniperus sp., Quercus ilex eta Acer sp. landare espeziekin agertzen da basoak osatzen. Baso hauek gainera galzorian dagoen Macaca sylvanus makako espeziearentzat habitat egokiak izaten dira. Geopora sumneriana onddo espeziea estuki lotuta dagoela ikusi da.
IUCNren sailkapenean arriskurik gabeko espeziea bezela agertzen da, hori dela eta, ez du kontserbazio plangintza espezifikorik.