Baldintza klimatiko eta adinaren arabera formaz eta kolorez aldatzen duen espeziea dugu honako hau. Oraintsu arte <em>Laccaria affinis</em> izenaz ezagutu izan da. Hostozabal- eta konifero-basoetan hazten da abuztua eta azaroa artean.

Artikuluari buruz Egilea: Sorrera: 2011/11/30 Azken eguneraketa: 2013/12/26 Bisita-kopurua: 1022 Motzean Taxonomia Dibisioa: basidiomycota Klasea: agaricomycetes Ordena: agaricales Familia: hydnangiaceae Deskribatzailea: (Scop.) Cooke (1884) Sinonimoak Agaricus laccatus Agaricus amethysteus Clitocybe laccata Laccaria affinis Ekologia Mikorrizikoa Jateko balioa Baliogabea Perretxiko-garaia Perretxikorik ez Perretxikoak bai

Makromorfologia

Pileoa

2-6 cm arteko diametroa duen txapela izaten du. Hasiera batean hemisferikoa izaten da, baina, gerora ganbildu eta lautu egiten da, eta azkenik, erdian sakonunea garatzen da. Ertz fina izaten du. Kutikula, berriz, laua eta higrofanoa.  Arre-gorrizta kolorekoa izaten da, nahiz eta, egun lehorretan argitu egiten den.

Estipea

Hanka zilindrikoa eta zuntzezkoa izaten du, 3-7 x 0.3-0.5 cm artekoa, sarritan bihurria eta okerra izaten dena. Alde batetik bestera zuntz mehe zurixkek estaltzen dute. Pileoaren kolore antzekoa du eta oinarrian mizelioaren arrasto zuriak ikusten zaizkio.

Orriak

Orriak banaka egoten dira. Urriak, lodiak eta apur bat dekurrenteak izaten dira. Morexka argiak izaten dira eta zahartzen doazen heinean argituz joaten dira.

Mamia

Mamia mehe eta arrosa-kolore argikoa izaten da, usainik gabea eta zapore gozokoa.

Mikromorfologia

Esporak

Esporak 7-9 µm-takoak izaten dira. Forma borobildua dute eta arantzadunak eta zuriak izaten dira.

Ekologia

Habitata

Hostozabalen nahiz koniferoen basoetan irteten da udan eta udazkenean.

Jateko balioa

Espezie honetan pileoa jaten da, oina gogorra eta ez jangarria baita. Eraginez, erdipurdiko jangarria da <em>Laccaria laccata</em>.