Mycena generoko espezieen arteko politenetako bat da askorentzat. Perretxiko hau oso ugaria da konifero zein hostogalkorren basoetan. Generoko beste kideak ez bezala, Mycena pura espeziea lurrean hazi ohi da, orbelaren artean, gainontzekoak eroritako egurretan hazten diren bitartean. Gainera, errefau zapore eta usaina ditu, eta pileo ganbila eratzeko joera, kanpai-itxura hartuz eta ez, beste Mycena espezie batzuk bezala konikoa.
2-5 cm-koa, genero berdineko espezieena ez bezala hau ganbila da edo kanpai-itxurakoa. Pileoa haragi gutxikoa da eta higrofanoa da, hau da, hezetasuna handia denean zeharargitsu bihurtzen da barruko laminak ikus daitezkelarik. Gaztetan lila edo more kolore deigarria azaltzen du baina heldutasuna lortu ahala leunduz doa eta kolore morexka galtzen du hori, gorri, arrosa edo marroi kolorea garatuz.
4-10 cm luze da eta 2-6 mm zabal. Leuna izan ohi da edo batzutan ile finak azaltzen ditu. Barrutik hutsa da eta more kolorekoa izan daiteke edo kolorgea.
Orriak euren artean estuki loturik daude. Nahiko finak dira, elkarrekiko xumeki desberdinak eta pileoaren kolore morexka azaltzen dute edo batzutan gris edo zurixka. Himenoforoan zistidio ugari azalten dira, 70-70 x 10-20 µm-koak eta itxua desberdinetakoak.
Batik bat pinu eta hostogalkorren basoetan aurkitzen dira, beti lurrean eta orbela dagoen lekuetan, Mycena generoko beste zenbait espezie ez bezala. Ipar hemisferioan ondo zabaldurik dagoen onddoa da.
Bere haragiak errefau zaporea du eta ez du jateko baliorik azaltzen. Bere toxikotasun maila ez da oso altua baina gaitz disgestibo, nerbioso eta psikikoak sor ditzake.
M. pura-ren estipea disdiratsuagoa, Hygrocybe espezieenarekin antzekoa; M. rosea-rena nahiko zuntzakara. Gainera, onddo honen estipea zuria edo arrosa argi kolorekoa da, inoiz ez M. pura-rena bezain morea. Muscarina toxikoa azaltzen du M. pura-k ez bezala. Esporak bietan antzekoak, zuriak.