Europa hegoaldeko burruntzirik arruntenetariko bat da honako hau eta ingurune bero eta lehor xamarretan ohikoa da. Dena den, paduratan eta lakuetan ere aurki daiteke. Euskal Herriko lurralde guztian bizi da. Arrek kolore gorria izaten dute eta emeak horixkak izan ohi dira. Espezie migratzailea da, eta udaberri amaieran iparralderantz lekualdatzen dira asko eta asko.

Sympetrum generoko espezieen artean handienetariko bat da honakoa. 33-40 mm bitarteko luzera izan ohi du, eta hego-zabalera 50-60 mm arteakoa izan ohi da. Arrek kolore gorria izan ohi dute eta emeak hori-grisaxkak izan ohi dira. Abdomeneko segmentuen alboetan marra beltzak izaten dituzte eta S8 eta S9 segmentuetan orban beltzak izan ohi dituzte goialdean. Begien goialdea morea da eta behealdea urdinxka. Identifikaziorako lagungarri dira, aipaturikoaz gain, atzeko hegoen oinarriko kolore horixka eta nerbio beltzez inguraturiko kolore argiko pterostigma. Hankak kolore ilunekoak dira.

Eurasia hegoaldean oso hedaturik dagoen espeziea da, Iberiar Penintsulatik Indiaraino. Atlantikoko eta Mediterraneoko hainbat irlatan ere bizi da, eta Afrika ipar-mendebaldean ere aurki daiteke. Europa hegoaldean iparraldean baino arruntagoa eta ugariagoa da, baina espeziea Eskozian eta Suedian ere aurkitu izan da. Badirudi, gainera, urteak joan eta urteak etorri iparralderantz hedatzen ari dela.

Euskal Herriko lurralde guztian aurki daiteke,  itsas bazterreko paduretatik Bardeetako urmaeletaraino. 

Askotariko inguruneetan bizi den espeziea da,  eta horren adibide da Euskal Herri osoan aurkitu ahal izatea. 

Habitat bereko espezie gehiago

Espezie honek generazio bat baino gehiago sor ditzake urtean, hein handi batean arrautzen eta larben garapena oso azkarra delako, hilabete gutxi batzutakoa. Lehen belaunaldia udaberrian jaiotzen da, eta bigarrena uda erdialdean. Ugaltzeko tandem egitura osatzen du bikoteak eta emeak ur irekietan ezartzen ditu arrautzak, eta arrautzak itsasoan jartzen ere ikusi da espezie hau.

Mediterraneo inguruko eremuetan urte guztian ikus daitezke hegan –Neguan arraroagoak diren arren–, baina ingurune freskoagoetan udan besterik ez dira ikusten. Iparralderanzko migrazioa Maiatza amaieran hasi ohi da.

Arrak oso lurraldekoiak dira, eta euren eremua zaintza-hegaldiekin defendatzen dute.