Gure basotan oso arrunta den espeziea da honako hau, batez ere udazken-negu aldean. Kolore zuriko horri libre-adnatuak izaten ditu eta kolore hori-okreko txapela. Zenbait intoxikazioren eragilea dela uste da.
Tamaina ertainekoa da honako onddo hau, bere txapelak 4-10 cm bitarteko diametroa izaten baitu. Hasieran hemisferikoa bada ere alea heltzen doanean heinean laua edo ganbila izatera pasatzen da. Hertzari dagokionez, hau ildaskatua izaten da. Beste zenbait generokidek bezala, bolbaren arrasto zuriak izan dezake pileoaren gainaldean, hala ere hauek euriarekin joan egiten dira. Eguraldi hezearekin kutikula likatsu eta distiratsua izaten du. Koloreari dagokionez, hori-okrea izaten da
Txapeletik errez bereizten den hanka zilindrikoa dauka. Eraztuna osatugabea izaten da, nahiz eta zenbait aletan hau erori. Bolban eraztun irregularrak izaten ditu. Tamainari dagokionez, nahiko handia izaten da, 6-12 x 1-2 cm.
Meheak, zuriak eta hertsiak.
Usain eta zapore ahuleko onddoa da. Kolore zuria dauka, hala ere kutikularen azpi aldeko kolorea horia izaten du.
Esporak eliptikoak izaten dira 9-12 x 7-9 m-takoak. Genero honetan ohikoa den esporada zuria aurkezten du.
Hostozabalen zein koniferoen basoetan azaltzen da, batez ere azken habitatat honetan. Askotan pinu espezie ezberdinen azpian aurkitzen da. Gure basoetan oso ohikoa den espeziea da.
Udaberrian zein udazkenean sortzen ditu perretxikoak. Udazkena ondo sartuta dagoenean fruktifikatzen du batez ere, neguan ere behatu dira fruitu gorputzak.
Onddo honek ez dauka zapore berezirik, duena gozoa da. Susmagarria kontsideratzen den onddoa bada ere, azken urteotan zenbait intoxikazioren eragilea dela uste da.
Bi espezie hauen pileoa horia denez nahasmena eragin dezake. Hala ere A. Citrinaren pileoak limoi kolore apala izaten du. Batak ez dauka apenaz usainik eta A. Citrinak, ordea errefau eta patata gordinaren usain nabarmena dauka.