Larre-lursagua, izenak dioen moduan, larre eta belardietan bizi den sagua da. Landa-lursaguaren antzekoa da baina honek belarri iletsuagoak ditu. Biek dute itxura borobil eta sendoa. Europan nahiko hedatua dagoen espezie da eta Euskal Herri ia osoan agertzen da, Nafarroako hegoaldean izan ezik.

Tamaina ertaineko eta itxura sendoko sagua da larre-lursagua. Mutur motza du eta isatsa ere nahiko txikia da. Landa-lursaguaren oso antzeko itxura du baina honen belarriek ile gehiago dute inguruan.

Muturretik isatsa hasten den lekuraino 95-123 mm-ko neurria du eta isatsak 25-44,5 mm baino ez ditu neurtzen.

Ile arre-grisa dute eta bizkarraldea eta alboak argiagoak dituzte, horixkak. Eztarrialdea, sabelaldea eta hankak grisak dira edo batzutan krema kolorekoak ale helduetan. Kumeak grisagoak dira. Isatsak kolorazio ilunagoa du gainekaldean.

Larre-lursaguaren ilea fina da neguan zehar eta latzagoa udaberri eta udan. Sei kuxin azaltzen dituzte oinetan eta lau pare ugatz dituzt, bi bularraldean eta bi izterraldean. Hortz formula 1.0.0.3/1.0.0.3 da.

Eskualde Euroasiatiko guztian zehar banaturik dago, Iberiar Penintsulan hasi eta Siberia, Lena ibaia, Baikal lakua eta Txinako iparekialderaino. Europari dagokionean, ez da agertzen Irlanda, Italia, Grezia eta orokorrean, eskualde mediterranearrean.

Iberiar Penintsulako iparraldean baino ez da agertzen: Piriniotan, erlaitz Kantauriarrean, Demanda mendilerroan, Galizian eta Gaztela-Leongo iparraldean. Euskal Herri ia osoan agertzen da, Nafarroako hegoaldean izan ezik.

Abelzaintza gutxi edo bat ere pairatzen ez duten larre eta belardietan bizi da. Zenbaitetan zuhaitz gazteez osaturiko basoetan ere agertzen da, azpian belar-estaldura handia badago, bereziki mendialdean.

Zuhaitz hostoerorkorrez osatutako basoetan eta ibai-ertz harritsuetan ere ager daiteke, beti ere hauetan landare gramineoen dentsitateak baldin badaude. Iberiar Penintsulan itsas mailatik 1600 metrora bizi da.

Habitat bereko espezie gehiago

Espezie hau batik bat herbiboroa da baina oso selektiboa izatera iritsi daiteke. Bere jaki gustukoenen artean landareen kimuak eta belarkaren hosto gazteak daude, baina neurri txikiagoan haziak, dikotiledoneoak eta erraboilak ere jaten ditu. Neguan enborren azala jan dezake eta tarteka ornogabe txikiak, esate baterako intsektuak.

Larre-lursaguak urteko sasoi faboragarrietan bakarrik ugaltzen dira baina baldintzak onak badira, urte osoan zehar ugaldu daitezke. Esate baterako, Piriniotako populazioen ugal-sasoia otsaila edo martxoan hasi eta azaroa edo urrirarte luzatzen da. Emeak nahiko prolifikoak dira eta ugal-sasoi osoan zehar dituzte ziklo poliestralak.

Ernaldiak 18-20 eguneko iraupena du. Habiak lurrazpian eratzen dituzte eta 4-6 aleko kumaldiak izaten dituzte. Kumeek esnea 14-28 egunez hartzen dute eta eme gazteak 6 asteak betetzerakoan gai izango dira ugaltzen hasteko (arrak 8-9 asterekin).

Larre-lursaguak poliginikoak dira. Arrak lurraldekoiak dira eta hauen lurraldeen baitan zenbait eme bizi ohi dira, hauek bai elkartu egiten direnak, talde sozialak sortuz. Taldeen artean eme trukatzeak eman daitezke, bereziki ugal sasoian zehar. Gainera, emeek kumaldi bakoitza lurralde desberdin batean izan dezekete. Hala ere, sistema sozial hau urteko sasoiaren arabera alda daiteke.

Larre-lursaguak zenbait espezieren elikagai-iturri garrantzitsua dira, esate baterako, zenbait mustelidorenak, hegazti harraparirenak eta basakatuenak (Felis silvestris). Giza landaketetan arazo puntualak sor ditzake baina inoiz ez landa-lursaguak beste. Tarteka frutarbolen azalak jaten ditu edo zereal landaketetan arazo txikiak sortu. Hala ere, larre-lursaguen populazioak beti dira txikiak eta beraz, sortzen dituzten arazoak ez dira inoiz larriak izaten.