Euskal Herrian Strigidae familiako hainbat espezie daude, eta hauen artean guztiongandik ezaguna den mozolo arrunta dugu. Hegazti honek orbain zuriz beteriko lumaia marroixka, eta begi handi eta horiak ditu. Animalia hau larretan aurkitzen diren hesien zutabeetan ezarrita ikustea nahiko ohikoa izaten da.

21-23 cm-ko luzeera eta 105-260 gramo bitarteko pisua duen hegaztia da. Gorputzaren gainealdea marroixka da, krema koloreko orbainez beterikoa, eta behe-aldea berriz lerro bertikal zuri eta marroiz betea du. Buztanean, bestalde, lerro zuri eta marroi hauek horizontalaki daude kokatuta. Aurpegiari dagokionez begien inguruan disko zurixkak ditu, pileoa (buruaren gainaldea) orbain zuri eta txikiz betea du eta begi oso deigarriak ditu, handi eta horiak. Arrak eta emeak morfologikoki berdinak dira.

Arraren kantua "gwooihk" antzeko bat da, segundo gutxiren barnean errepikatzen dena; hala ere gorteilu garaian, emetik gertu dagoenean, soinu hau pixka bat eraldatzen da. Emearen kantua arraren antzekoa da, baina zorrotz eta altuagoa.

Bai ar eta bai emea estresatuta edo eragotzita sentitzen direnean aldiz, "kwiff-kwiff-kwiff" antzeko soinu bat egiten dute.

Larrialdietarako ere soinu berezi bat dute; "kiu" antzeko bat, behin baino gehiagotan errepikatzen dena.

Europa erdi eta mendebaldean eta Afrika iparraldean oso hedatua dagoen espeziea da. Euskal Herrian ere oso arrunta da.

Gune irekiak gogoko ditu, hala nola laborantza lekuak, larreak edo otalurrak (landu gabeko lurrak), beti ere habia egiteko aukera badu zuhaitzen edo ezpondetako zulo, harrizko harresi, harri-multzo edo hesietan. Baso zein mendiak saihesten ditu.

Habitat bereko espezie gehiago

Intsektu (batez ere matxinsalto eta kakalardoak), bestelako artropodo, narrasti txiki, igel txiki, ugaztun txiki (karraskariak esaterako) eta hegazti txikiez elikatzen da mozolo arrunta.

Ezarrita dagoen tokitik hegan hasi eta bere elikagaia harrapatzen du. Batzuetan, lurrera salto egin eta bertatik ibiltzen da janariaren bila.

2-4 x 1-1,5 cm-ko egagropilak ekoizten ditu, freskoak direnean kolore grisa dutenak.

Mozolo arrunta animalia lurraldekoia da; gorteiu garaian arrak bere lurraldeko hainbat poste edo zutaberen gainean dagoelarik abesten du emea erakarri nahian.

Laborantza lekuetan, parke edota larre irekietan kumatzen du. Habia edozein arrakalatan egiten du: zuhaitz edo eraikuntza zaharren zuloetan, harrizko harresietan, harri-multzoetan, etab. Batzuetan, beste hegazti batzuen habi zaharrak ere erabiltzen ditu. Kumatze garaia apirila erdialdean hasten da, nahiz eta batzuetan hilabete lehenago ere hasten den. Eme bakoitzak 3-5 (noizbehinka 2-8) arrautza jartzen ditu, forma eliptikoa dutenak. Arrautza hauek 35,6 x 29,6 mm-koak  dira eta liso eta mateak (disdirarik gabekoak) izaten dira.  

Emeak soilik inkubatzen ditu arrautzak, 28-29 egunez. Behin txitak jaiotzen direnean, txita hauek bai eme eta bai arrek zaintzen dituzte 4 aste inguruz. 5 aste betetzean hauek hegan ondo egiteko gai izaten dira. Txitek lumatxa ugari eta motza edukitzen dute, zuri kolorekoa (Harrison 1991). Ale gazteak kolorez ale helduak baino argiagoak izaten dira, eta ez dituzte hainbeste orbain edukitzen.

Urteko errunaldi bat ematen da normalean, baina janari askoko garaia bada bi errunaldi gerta daitezke urte berean. 

Mozolo arrunta ilunabarrean dago aktiboen, baina egunez eta gabez partzialki aktiboa izaten da baita ere. Egunean zehar zuhaitzetako hostotzaren artean edo zuloetan egoten da lo. Hala ere, toki irekietan ikustea ere nahiko ohikoa izaten da, telefono posteetan, enbor hiletan edo harri multzoen gainean adibidez.

Hegaldi baxua du, ondulatorioa, hegaldian astintzeak eta hego-itxiko hegaldiak tartekatzen dituelarik. Larrituta dagoenean gorputza kulunkatzen du eta burua gora eta behera mugitzen du.

Kantuari dagokionez, mozolo arrunta ia urte guztian zehar da bokalki aktiboa, baina bereziki gorteilu garaian. Arrak ilunabarrean hasten dira kantuan, baina batzuetan egunez edo gauez ere entzun daiteke hauen kantua.