Europa atlantiarrera mugaturiko espezie hau satitsu eurasiarraren (Sorex araneus) –Euskal Herrian ez dago- subespezie kontsideratu zen urte luzez, baina egun espezie kategoria esleitzen zaio. Sorex generoko gainerako satitsuen oso antzekoa da, baina hiru koloretako kolorazioak errazten du espezie hau identifikatu ahal izatea. Euskal Herriko eremu guztian aurki daiteke Nafarroako Erriberan salbu.

Tamaina ertaineko satitsua da, 7-7,5 cm bitarteko gorputz-luzera eta 4-5 cm-ko buztana duena. 12 eta 14 gramo bitarteko pisua izan ohi du. Kolorazioa eremu geografikoaren arabera aldakorra den arren, hiru koloreko ilaje bereizgarria du espezie honek. Bizkarraldea arre edo marroi iluna da, eta sabelaldea, berriz arre-grisaxka. Gorputzaren alboetan, ordea, ilaje horixka izan ohi du. Neguan ilajea ilunagoa izan ohi da. Emeek hiru ugatz-pare dituzte iztaietan.

Europa mendebaldean eragin atlantiarra duten eremuetara mugaturiko espeziea da. Hegoaldeko muga Ebro eta Tajo ibaien arroek ezartzen dute, eta iparraldean Jutlandiako penintsularen hegoalderaino hedatzen da. Ekialdean, aldiz, Oder ibaiak (Alemania) eta Alpeek mugatzen dute (Mitchell-Jones et al. 1999).

Euskal Herriko lurralde guztian bizi den espeziea da, Nafarroako Erriberan salbu.

Ezaugarri atlantikoak –hezetasuna eta tenperatura leunak- behar dituen espeziea da. Ezaugarri horiek betetzen dituzten askotariko habitatetan aurki daiteke, baso atlantiarretatik hasi eta goi-mendietako larretaraino (Mitchell-Jones et al. 1999). Pirinioetan 2000 metrotik gora ere aurkitu izan da (Palomo et al. 2007).

Habitat bereko espezie gehiago

Espezie honek lurreko ornogabe txikietan oinarritutako dieta du, eta dipteroen larbak, ehunzangoak eta zizareak irensten ditu batez ere. Barraskiloak, armiarmak eta  kakarraldoak ere jaten ditu eta noizbehinka landareak ere irensten ditu (Mitchell-Jones et al. 1999). 

Iberiar penintsulan otsaila amaieratik azaroa hasierara arte luzatzen da ugal sasoia, eta aktibitate maximoa udaberrian gertatzen da (Palomo et al. 2007). Ernaldiak 24-25 egun irauten du, eta batezbeste lau kume izaten ditu kumaldiko eme bakoitzak. Emeek 3-4 kumaldi izan ditzakete euren bizitzan, eta 11-12 kume izan urteko. Lehen kumaldietan jaiotako arrek, urtea amaitu aurretik lortzen dute heldutasun sexuala, baina emeek urte oso bat behar izaten dute ugalketarako prest egoteko (Palomo et al. 2007).

Animalia hauen batezbesteko bizi-luzetasuna urtebete pasatxokoa da, nahiz eta hainbat ale 20-21 hilabete izatera iritsi daitezkeen (Palomo et al. 2007).

Izaera bakartia duen espeziea da. Ugal sasoitik at oso territoriala da, eta indibiduoen arteko lurraldeak ez dira apenas gainjartzean. Ugal sasoian, aldiz, arren lurraldeak zabaldu eta gainjarri egiten dira. Egunez zein gauez mantentzen dira aktibo, eta ehiza azkarrak eta atseden hartzeak tartekatzen dituzte etengabe (Palomo et al. 2007).

Gainerako satitsu gehienen kasuan bezala, hegazti harrapari gautarrak eta karniboroak dira espezie honen harrapari nagusiak. Hontz zuria (Tyto alba), urubia (Strix aluco), hontz handia (Bubo bubo) eta hontz ertaina (Asio otus) nabarmendu behar dira. Karniboroen artean, beriz, erbinude zuria (Mustela erminea) eta ipurtatsa (Mustela putorius) aipa daitezke (Palomo et al. 2007).