Tamaina nahiko handiko tximeleta da almirante gorria, 5 cm-ko luzera eta 7 cm-ko zabalera izatera iritsi baitaiteke. Hegoen kolorea iluna da eta lerro gorrixka batek zeharkatzen ditu. Lerro gorrixka eta hegoaren ertzaren artean hainbat orban txuri agertu ohi dira. Hegoen atzealdeko ertza ere gorri-laranja kolorekoa izan ohi da eta orban beltz txikiak izan ohi ditu. Uda inguruan kolore argiagoa izan ohi dute eta gorputz-masa handiagoa izaten da. Gorputza eta hankak nahiko iletsuak izan ohi dira. Hegoaren azpialdea arrea izan ohi da, lurzoruaren tonuak imitatuz.

Hain zuzen ere, harrapariengandik babesteko kamuflajea da tximeleta honek erabiltzen duen teknikarik esanguratsuena. Lurrean pausatzen denean, hegoak itxi egiten ditu hegoaren azpialdeko kolore eta marrazkiak lurrarekin nahas daitezen. Landaredi eta lore asko dagoen inguruan pausatzen bada, ordea, hegoak ireki eta hauen goialdea erakusten du.

Krisalidaren kolorea tristea izan ohi da, marroi edo arrea, hain zuzen ere.

Beldarra zilindrikoa izaten da eta arantzak izaten ditu gorputz guztian barreiatuta. Kolore ilunekoak izan ohi dira normalean, baina nahiko kolore aldakorrak izan ohi dituzte.

Arrautzak berde argi kolorekoak dira eta gandor zuri bertikal batzuk inguratzen dituzte.

Ia mundu guztian hedaturik dagoen tximeleta da. Ingurune oso hotzetan salbu, gainerako lurralde guztietan aurkitzen da, Hawaii eta Zeelanda Berria bezalako irletan barne. Hotz handia jasateko gai ez direnez, negua ingurune epelagoetan igarotzeko migratzen dute iparraldean bizi ohi diren populazioek. Migrazio garaian ingurune subtropikaletik hasi eta tundraraino aurki daitezke.

Euskal Herrian ere edozein txokotan aurki daiteke mendi altuenetan salbu.

Maniobra arinak egiteko gai den tximeleta da eta hegaldian zehar norabide aldaketa bortitzak egin ditzake. Aktibitate handiena udaberrian azaltzen dute, apirila eta maiatza aldean, batez ere, nahiz eta martxoa eta azaroa bitartean hegaz ikus daitezkeen. Indibiduo helduek neguan hibernatu egiten dute.

Ia ingurune guztietan aurki daitezke tximeleta hauek, baso, urmael, larre, lorategi eta abarretan. Beldar gazteak sahats, zurzuri eta zumarretako hostoetan bizi ohi dira eta helduek hosto eta zetazko habia eraikitzen dute aipaturiko zuhaitzetan. Normala izan ohi da bulkana beldarrak asun artean aurkitzea, baita ere, aipatu landarearen hostoez elikatzen baitira.  Hotz handiak jasateko gai ez direnez, normalean 2.000 metroko altueratik behera bizi ohi dira.

Habitat bereko espezie gehiago

Imagoa, tximeleta heldua alegia, zuhaitzen sapa eta loreen nektarraz elikatu ohi da, batez ere. Beldarra, berriz, asun eta lupulu hostoez elikatu ohi da.

Almirante gorri arrak tximeleta lurraldekoiak dira (Bitzer eta Shaw, 1979). Arrek 4-13 metro zabal eta 8-24 metro luze den lurraldea kontrolatzen dute. Horretarako, beren lurraldearen ertzak patruilatzen dituzte eta sutsuki babesten dute gainerako tximeletengandik. Leku eguzkitsuetan pausatu ohi dira arratsalde erdi aldera ingurutik igarotzen diren emeen zain. Baten bat ikusiz gero, bere atzetik hegan egin ohi dute. Ernalkuntza gertatu ostean, emeak hostoren baten goialdean uzten ditu arrautzak.

Vanessa atalanta gehienek bi generazio izaten dituzte. Lehenengoa uztaila inguruan izaten da eta bigarrena irailean.

Almirante gorriaren larben parasito arruntak dira Ichneumonoidea superfamiliako liztorrak, Pteromalus puparun eta Echthromorpha intricatoria liztorrak. Liztor hauek arrautzak jartzen dituzte beldarren azalean eta beldarra pupatzen hasten denean, arrautzetatik liztor larbak atera eta beldarra jan egiten dute.